Ken je dat gevoel: je loopt thuis binnen, en overal liggen spullen die nergens passen? Zelfs al ruim je gisteren op, vandaag lijkt het alweer een chaos. Vroegâh dacht ik dat ik gewoon geen talent had om mijn huis netjes te houden — maar blijkbaar ligt het anders. Er zijn een paar simpele trucs die mijn huis een stuk rustiger maakten. Misschien helpt het jou ook, al weet je nooit zeker…
Begin klein: het gevaar van te grote klussen
Je kent het wel: een weekend helemaal plannen voor een marathon opruimsessie. Vaak blijf je al halverwege hangen, omdat het te veel lijkt. mijn buurvrouw vertelde me dat zij het juist anders doet — elke dag tien minuten per kamer, heel gericht. Dat scheelt stress en voorkomt dat je alles meteen weg wilt gooien. En een beetje chaos is ook prima — perfectionisme werkt juist tegen je.
Minimaliseer overbodige spullen
- Loop per kamer langs en pak echt alleen vast wat je gebruikt of waar je een emotionele waarde aan hecht.
- Ik heb een ‘misschien’-doos ingesteld waar spullen in gaan die ik twijfelachtig vind — na drie maanden denk ik er meestal anders over.
- Apps zoals ‘Tody’ helpen me herinneren wat ik écht moet schoonmaken — zo voorkom ik dat spullen opstapelen omdat ik ze vergeet.
Creëer vaste plekken voor alles
Je hebt dat vast ook: dat ene hoofdstukboek, je sleutels, of kabels die altijd ergens anders liggen. mijn schoonmoeder is streng met “elke zaak op zijn plaats”. En dat scheelt echt bergen rommel.
Kleine tip: label dozen, maak open manden voor veelgebruikte spullen, en investeer in handige opbergers van lokale winkels zoals Xenos of Blokker. Het oogt meteen rustiger, geloof me.
Routine is je beste vriend (hoewel moeilijk vol te houden)
Maandagochtend begint bij mij vaak met een kleine opruimronde. Ook al is het nog zo’n gedoe — na een tijdje went het. In ons WhatsApp-groepje met vrienden spreken we soms af om samen een kwartiertje op te ruimen (vind het ironisch, maar werkt echt beter). Want als je het uit blijft stellen, groeit de berg alleen maar.
Waarom geen ultieme oplossing bestaat
Misschien zit het in mijn hoofd, maar het voelt alsof rommel ook iets menselijks is. Je kunt het flink minimaliseren, maar nooit helemaal wegtoveren. Misschien ben ik gewoon te chaotisch of te lief voor spullen. Ergens is er ook zoiets als balans vinden tussen opruimen en leven. Zoals mijn tante zegt: “Rommel is net als vrienden — het hoort erbij, als het maar niet teveel wordt.”
In ieder geval: probeer bovenstaande tips eens uit, en kijk wat bij jou past. Heeft jou buurvrouw ook zo’n slimme truc? Deel ‘m hier, ben benieuwd!
