Iedere ouder kent het wel: het geroep, het trekken aan kleren en dat eindeloze gekibbel tussen broers en zussen. En soms vraag je je echt af — is het ooit afgelopen? Nou, nee, maar je kunt het wel een stuk minder heftig maken. Ik heb het zelf meegemaakt en blijkt dat een paar simpele trucjes zulke ruzies kunnen voorkomen zonder dat het voelt als een strijd.
Waarom ruzies eigenlijk gebeuren
Vaak denken we meteen aan jaloezie — de een krijgt iets van de ander niet of andersom. Maar het gaat dieper: kinderen proberen hun plek te vinden, grenzen te verkennen en aandacht te krijgen. Mijn buurvrouw zei laatst dat haar kinderen kibbelen als een soort taal; ze oefenen eigenlijk communicatie zonder woorden. Interessant, toch?
De gouden regels die ik leerde
- Gelijke aandacht, maar niet per se gelijke behandeling
Je kind gelijk behandelen werkt niet altijd. Soms heeft eentje nu eenmaal iets meer nodig — ik geef toe, dat heb ik ook leren accepteren. - Ruimte voor eigen gevoelens
Moedig ze aan om uit te spreken wat ze voelen zonder direct in te grijpen. Laat ze soms zelf oplossen—want opzich is dat ook goed voor hun zelfvertrouwen. - Rustige momenten samen plannen
Geen kick-off wedstrijd om ‘wie begint’, gewoon een rustige tijd samen is goud waard. M’n collega bij de kinderopvang raadde zelfs wekelijkse gezinsmomenten aan, klinkt simpel maar het werkt.
Tips die écht helpen (en die ik zelf geprobeerd heb)
- Gebruik een ‘ruzie-timer’ — stel 5 minuten in, kijk hoe ze het zelf oplossen. Daarna pas ingrijpen als het écht uit de hand loopt.
- Complimenteer samenwerking hardop — “wat fijn dat jullie samen iets delen”, zo’n momentje doet onverwacht veel.
- Speel rollen om perspectief te veranderen — je laat ze bijvoorbeeld elkaars schoenen aandoen of briefjes schrijven met hoe ze zich voelen. Mijn dochter vond dat eerst gek, maar het deed wonderen.
Wanneer is het tijd om hulp te vragen?
Lastig, want soms lijkt het gewoon ‘fase’ te zijn. maar als het elke dag uitmondt in schreeuwen of zelfs fysieke verwijten — dan is het tijd om eens te praten met een professional. Onze huisarts gaf me een lijstje voor gezinstherapie die ook in onze regio gratis of goedkoop kan. Misschien goed om te weten, toch?
In de praktijk is ruzie tussen broers en zussen onvermijdelijk. maar je kunt het zeker minder frustrerend maken — voor iedereen. M’n moeder zei altijd: “het gaat niet om vermijden van ruzie, maar leren omgaan met verschil”. en ergens heeft ze gelijk…
In je eigen gezin werkt iets altijd net anders, heb ik geleerd. maar probeer een paar van deze tips, kijk wat blijft hangen en vooral: gun jezelf ook ruimte om te leren. cor, nou ja, in ieder geval beter dan niks.
Ben benieuwd — hoe gaat het bij jou? Deel je ervaringen of tips hieronder, want soms is horen hoe een ander het doet precies wat je nodig hebt.
