Context en achtergrond van de zaak
Federica Mogherini, voormalig Europees diplomaat en voormalig belangrijkste vertegenwoordiger van de Europese Unie op het gebied van buitenlands beleid, wordt momenteel onderzocht in verband met een fraudezaak. Ze werd officieel als verdachte aangewezen in een breder lopend onderzoek dat voor het eerst werd gemeld door Euractiv. Dit onderzoek leidde tot de arrestatie en latere vrijlating van Mogherini en Stefano Sannino, een hooggeplaatst ambtenaar van de Europese Commissie.
De politie-invallen en het lopende onderzoek
Tijdens het onderzoek heeft de Belgische politie meerdere invallen gedaan bij het EU-diplomatieke kantoor. Daarbij werden documenten en gegevens doorzocht in verband met beschuldigingen van het onrechtmatig delen van vertrouwelijke informatie. De zaak is gekoppeld aan een EU-gesubsidieerde aanbestedingsprocedure waarbij het College van Europa betrokken was.
De verhoorsituatie en Mogherini’s reactie
Op dinsdag werd Mogherini gedurende meer dan tien uur verhoord. Haar advocaat, Mariapaola Cherchi, meldde dat haar cliënte ‘zeer kalm en seren’ was gebleven, ondanks de zware omstandigheden. Het verhoor begon ’s middags rond 14.00 uur en eindigde kort na middernacht.
Volgens Cherchi verliep het verhoor op een beleefde en gerichte wijze. De onderzoekers stelden gedetailleerde vragen over de aanbestedingsprocedure die in het centrum van de zaak staat. Mogherini’s vrijlating zonder beperkingen werd door haar advocaat als een ‘positief teken’ beschouwd.
Vervolging en juridische stand van zaken
Na het verhoor bevestigde het Europees Openbaar Ministerie (EPPO) dat Mogherini formeel was geïnformeerd over haar status als verdachte. De onderzoekingsprocedure is nog niet afgesloten, en de aanklagers beoordelen of haar betrokkenheid verder wordt bevestigd of dat zij alsnog wordt vrijgesproken. Mogherini wordt niet beschouwd als een vluchtrisico en blijft volgens de EPPO onschuldig totdat het tegendeel is bewezen.
De implicaties van het onderzoek voor de EU
Deze zaak brengt vragen naar voren over de integriteit binnen de Europese Unie en de geloofwaardigheid van haar institutionele processen. De recente invallen en arrestaties benadrukken de diepe kwetsbaarheid en de noodzaak voor strengere controlemaatregelen binnen de EU-instellingen. De zaak wordt gezien als een test voor de betrouwbaarheid van de EU-infrastructuur en haar vermogen om zichzelf te controleren in kwestie van corruptie en fraudebestrijding.
