De stemming in het Huis van Afgevaardigden en de onderlinge spanningen
De stemming in het Huis van Afgevaardigden vond plaats kort nadat de publicatie van een strategisch document van het Witte Huis over nationale veiligheid. Dit document bevatte een schokkende aanval op Europa, wat de spanningen tussen de Verenigde Staten en Europese landen deed toenemen. Tijdens de stemming kregen een breed gedragen defensiewet goedkeuring, die bedoeld is om de veiligheid van Europa te versterken. Hiermee werden de toenemende dreigementen van president Donald Trump afgewezen, waarin hij de banden met traditionele bondgenoten en NAVO onder druk wilde zetten.
De stemming was bi-partijdig en werd voorafgegaan door de presentatie van een ander beleidsdocument, waarin de VS hun strategische richting voor de komende jaren aangeven. In tegenstelling tot de toon van de nationale veiligheidsstrategie was de omvang van het Pentagon-budget van $900 miljard (€769 miljard) opvallend actief voor Europa. Dit bedrag omvat maatregelen om de invloed van Trump op het verminderen van troepen versterking en militaire activiteiten te beperken, en het dwarsboomde pogingen om belangrijke NAVO-missies te downgraden.
Het retorische contrast tussen Trump en het Amerikaanse parlement
Volgens de voorzitter van het Huis, Mike Johnson, is de nieuwe koers van het Congres erop gericht om de kracht van Amerika te herstellen. Hij stelde dat dit gedaan wordt door het verdedigen van het thuisland, het steunen van bondgenoten en het handhaven van de militaire superioriteit die het land ooit bezat. Trump had in zijn recent gepubliceerde strategie Europa beschreven als een continent dat te veel gereguleerd, gecensureerd en zonder vertrouwen is, dat lijdt onder “civilisationele uitroeiing” door immigratie. Hij bekritiseerde Europa voor het niet nemen van verantwoordelijkheid en beschuldigde Europese landen ervan misbruik te maken van Amerikaanse hulp.
Trump’s veiligheidsstrategie schetste Europa als zwak en bedreigd door een “civilisationele uitroeiing”. Daarnaast waarschuwde hij dat Europa zich in een staat van onzekerheid bevindt en dat het bereid is te veranderen of zelfs te verdwijnen. Zijn administratie stelde dat Europese regeringen onvoldoende verantwoordelijkheid nemen voor hun toekomst en dat ze afhankelijk zijn geworden van Amerikaanse steun. De strategie kwam ook met kritische opmerkingen over de inzet van Europees beleid dat zich afzet tegen het Amerikaanse beleid en partijen die rechts-extremistisch worden genoemd.
De Amerikaanse reactie en de koerswijziging in het Congres
De leden van het Congres nemen echter een heel andere houding aan. Ze besteden extra middelen aan de Baltic-staten en versterken de noord-oostflank van de NAVO, wat het belang van Europa voor de Amerikaanse strategische aanpak onderstreept. Het wetsvoorstel voor de nationale defensie voor 2026, de zogenaamde National Defense Authorization Act (NDAA), wordt nu voorgelegd aan de Senaat. Deze wet voorziet in een budget van 8 miljard dollar meer dan de door Trump gevraagde financiering in mei, en legt strikte eisen op om de troepensterkte op het continent te behouden en niet te laten dalen onder de 76.000 man gedurende meer dan 45 dagen.
Daarnaast bevat de wet bepalingen om het verwijderen van militaire apparatuur te beperken en extra aandacht voor de inzet in Zuid-Korea en Oekraïne. Zo wordt onder meer $400 miljoen (€342 miljoen) gereserveerd voor militaire hulp aan Oekraïne, om het land te ondersteunen, zelfs indien het noodhulpbudget tijdelijk stokt. Tegelijkertijd wordt bepaalde regelgeving rond luchtvaartveiligheid aangescherpt, met het doel de naleving van vliegveiligheidsnormen te waarborgen binnen het Amerikaanse luchtruim.
De controverse rondom de defensiewet en de politieke spanningen
De tekst van de NDAA bestaat uit 3.086 pagina’s en wordt breed gesteund door het Witte Huis, ondanks kritische geluiden over de standpunten ten opzichte van Europa. Een controversieel onderdeel betreft de opname van een bepaling die de Pentagon verplicht om videobeelden vrij te geven van maritieme acties tegen vermoedelijke drugssmokkel in Latijns-Amerikaanse wateren. De opname van deze beelden heeft geleid tot een dispute over transparantie tussen parlementaire defensiecommissies en het militaire apparaat.
Om de naleving af te dwingen, wordt een kwart van de reisbudgetten van de minister van Defensie, Pete Hegseth, vertraagd totdat de beelden geleverd worden. Dit is een opvallende tactiek, bedoeld om frustraties over de trage documentenproductie en het toenemende gebruik van geweld in drugsonderdrukkingsmissies te verlichten. Verder voorziet de wet in beperkingen op de vermindering van de Amerikaanse troepen in Zuid-Korea en zet het in op het ondersteunen van Oekraïne ondanks interne politieke weerstand. Sommige conservatieve fracties overwegen zelfs het blokkeren van de wet vanwege zorgen over de ondersteuning aan Oekraïne en het niet verbieden van digitale valuta van de centrale bank.
Alhoewel er op meerdere fronten oppositie was, bleef het risico op een grote rebellie binnen het Congres beperkt. Het wetsvoorstel wordt daarmee voldoende gesteund om de plannen voor de komende jaren verder te implementeren, ondanks de controverse en verdeeldheid binnen de politiek.
